ترفندهایی برای انگلیسی صحبت كردن

ترفندهایی برای انگلیسی صحبت كردن
یک اصل استوار در باره انسان ها این است که حتی اگر دو انسان متفاوت از دو فرهنگ و زبان مختلف باهم ملاقات کنند، به هر حال می توانند منظور خود را به دیگری منتقل کنند. توسل به زبان اشاره، حالات و حرکات بدن، استفاده از طرح و نقش و ده ها روش دیگر ابزاری هستند که برای انتقال مفاهیم به کار می روند. حال شما فرض کنید لغات و اصطلاحاتی چند هم از زبان انگلیسی بلد هستید، پس بسیار پیش تر از آنهایی هستید که هیچ ندارند. مهمترین اصل این است که باور کنید شما قادر هستید هرآن چه که می دانید را منتقل کنید.

مقوله صحبت کردن زبان انگلیسی حالت پیچیده ای دارد. بگذارید اینطور بگویم که شما باید مراحل خاصی را طی کنید تا بتوانید به جایگاه خاصی برسید. برای مثال برای یک صحبت ساده دانستن دایره لغت ۵۰ کلمه مرتبط کافی می باشد. اما برای اینکه مثل یک آمریکایی واقعا یک مکالمه داشته باشید شاید در حد ۱۰۰۰ لغت و ۵۰ اصطلاح و دانستن ریزه کاری های صحبت یک آمریکایی مثل میان وند های کلمات (Shufflexها) کافی نباشد. پس هیچوقت عجله نکنید که مثل یک حرفه ای صحبت کنید. چون به نظر من و خیلی های دیگر -(که نظر من هم بر حرف اونها استوار است) صحبت کردن انگلیسی واقعا یک امر زمان بر می باشد.

ارتباط چشمی یا در اصطلاح Eye-Contact اولین و ضروری ترین چیزی است که شما باید رعایت کنید. مهم نیست از انگلیسی چه می دانید، به طور مناسب و شایسته به چشمان طرف خود نگاه کنید تا بتوانید بار سنگین انتقال مفهوم را کمی سبکتر کنید. این امر در روان شدن صحبت شما بسیار موثر می باشد. به هر حال دقت کنید این ارتباط باید بصورت مناسب برقرار باشد، افراط یا تفریط در این قضیه هریک به نوعی به رابطه شما آسیب خواهند رسانید.

قبل از شروع بحث سعی کنید، لغات مرتبط با موضوع را که قبلا آموخته اید در یک گوشه از مغزتان آماده نگه دارید، به تصاویر و موضوعات مرتبط فکر کنید و خود را آماده به کار بردن آن کلمات بکنید.

از من من کردن و درآودن اصوات اضافی از قبیل eeee, aaaaa و… شدیدا بپرهیزید. سعی کنید کوتاه سخن بگویید و اصل منظورتان را در قابل جملات یا حتی شبه جملات بیان کنید. به عنوان یک فرد ناآشنا از زبان کسی از شما انتظار ندارد که بتوانید جملات قصار و باقاعده را مثل اخبار بچینید پشت هم. دقت داشته باشید در اصل صحبت کردن مخصوصا به سبک آمریکایی هیچ پایبندی به اصول ندارد. پس فقط به انتقال مفهوم بیاندیشید.

از حالات دست و چهره به تناسب و در صورت لزوم استفاده کنید. من به شخصه زمانی که به حرف زدن خودم دقت می کردم متوجه می شدم که دستانم بیش از حد تکان می خورن، و این علاوه بر اینکه تمرکز شنونده رو به هم می زد، خیلی زود چهره ای مضحک از شما پدید می آورد. سعی کنید در ایراد جملات کوتاه خود هر از چند گاهی نسبت به حالت یا موضوع چهره خود را تغییر دهید و از زبان بدن یا در اصلاح Body Language استفاده کنید.

Body Language و Face Gestures تقریبا بصورت مشترک در تمامی فرهنگ ها و تمدن ها معانی ثابتی داشتند، برای مثال تکان دادن دست در هنگام جدا شدن نشان بارزی از خداحافظی است، و البته فرصتی بی نظیر برای شما جهت مبرا بودن از صحبت کردن.

تا جایی که امکان دارد سعی کنید کلمات مهم و تاثیر گذار را در کلام خودتان شناسایی کنید. شدید تلفظ کردن آنها می تواند بسیار مفید باشد. شاید برای شنونده شنیدن حتی یک کلمه در جمله ای که می گوید کافی باشد. پس آن کلمه را شناسایی کنید و طوری تلفظش کنید که کاملا شیوا بیان شود.

تن خود را در مواقع لازم کاهش یا افزایش دهید. در جملات سوالی سعی کنید تن صدا از پائین به بالا باشد، در جملات خبری از بالا به پائین بیایید. ضمن اینکه موقع صحبت کردن سعی کنید مراقب افزایش یا کاهش محسوس Volume صدای خود باشید. افراد زیادی را می شناسم که موقع صحبت کردن به طرز محسوس و مضحکی صدای خود را بالا می برند، بر خلاف تصور آنها این امر باعث شیوایی کلام آنها نمی باشد. زمانی اشکال کار خود من این بود که موقع انگلیسی صحبت کردن به طرز محسوسی volume ام پائین می اومد. البته من نادانسته این کار رو بخاطر آمریکایی کردن کلامم می کردم ولی بعدها فهمیدم مخاطبام خیلی از جاهای صحبت کردنمو متوجه نمی شند، پس رعایت اعتدال در این امرخیلی مهم و ضروری است.

ضمن اینکه می تونید تمرین ها و راهکارهای مختلفی رو مثل : صحبت کردن با دوستان، Voice Chat*، تماشا کردن فیلم*، و گوش دادن به رادیو و موزیک را هم به کار ببرید.

http://sarayanenglish.blogfa.com